Haaruitval en schildklier – FAQ
Haaruitval kan één van de bijwerkingen zijn van een schildklier die te langzaam of te snel werkt. Hyperthyreoïdie en hypothyreoïdie veroorzaken daarnaast ook andere lichamelijke klachten.
Om schildklierproblemen te bevestigen of uit te sluiten, wordt bloedonderzoek gedaan. Hierbij wordt de waarde van het schildklier stimulerend hormoon, TSH, en de T3 en T4 waarden gemeten. Als deze waarden afwijken van het ‘normaal’, dan krijg je kunstmatige schildklierhormonen voorgeschreven om de disbalans te herstellen.
Veel mensen die met schildklieraandoeningen kampen, zijn bang al het haar te verliezen. De waarheid is dat volledige kaalheid zelden voorkomt en dat het haarverlies vaak tijdelijk is. De haargroei kan duss herstellen. Het is belangrijk om met schildkliermedicatie de juiste hoeveelheid te krijgen, zodat de lichaamsfuncties zo goed als mogelijk functioneren.
In plaats van een terugtrekkende haarlijn of kalende kruin zie je het haar verspreid over de hoofdhuid uitvallen. Je haar gaat er dunner uitzien dan normaal. De hoofdhuid wordt daardoor vaak zichtbaar.
Andere symptomen die kunnen wijzen op schildklierproblemen zijn een hoge hartslag, vermoeidheid, ongerustheid, plotseling gewichtsverlies of toename, een voortdurend koud gevoel hebben, concentratieproblemen en haarverlies.
Een langzame werking van de schildklier leidt tot een hogere TSH-waarde en een lagere T4 dan gebruikelijk. Behandeling hiervan kan door de huisarts worden gedaan. In sommige gevallen krijg je van de huisarts een verwijzing naar een endocrinoloog. Deze is gespecialiseerd in hormonen en helpt je bij het vinden van de juiste samenstelling van de schildkliermedicatie.
Schildklieraandoeningen kunnen op elke leeftijd ontstaan. Afhankelijk van het probleem kan het een erfelijke aandoening zijn. Zowel mannen als vrouwen zijn gevoelig voor schildklierafwijking. Mensen die met een schildklierprobleem gediagnosticeerd worden, gebruiken meestal de rest van hun leven kunstmatige schildklierhormonen.
Schildklierproblemen hebben diverse oorzaken. Jodiumtekort, auto-immuunaandoeningen, ontstekingen, gevolgen van een virale aandoening en genetica.
Schildklierproblemen komen vaak voor. Soms is het nodig om de schildklier gedeeltelijk of volledig te verwijderen. Leven zonder schildklier is prima mogelijk met het gebruik van een kunstmatig schildklierhormoon. De waarden worden regelmatig gecontroleerd en indien nodig wordt de dosering van de medicatie aangepast.
Voor een goede werking van je schildklier is jodium nodig. Vitamines en mineralen die de werking ondersteunen zijn vitamine B, selenium en zink. Bij een afwisselend en verantwoord dieet krijg je dagelijks voldoende voedingsstoffen binnen. Als je te maken hebt met een schildklieraandoening, is het gebruik van een vervangend schildklierhormoon bijna onvermijdelijk.
Als de hormoonwaarden zich hebben gestabiliseerd, herstellen de lichaamsfuncties waaronder de haargroei. Dit duurt verschillende maanden. De duur van het herstel verschilt per persoon. De één heeft meer geduld nodig dan de ander.