Haaruitval oorzaken – FAQ
Erfelijke haaruitval is wereldwijd de meest voorkomende oorzaak van haaruitval. Daarnaast zijn aandoeningen en oorzaken als alopecia areata, stress, traumatische gebeurtenissen, haarverzorging, hormonale disbalans en hoofdhuid infecties verantwoordelijk voor haarverlies.
Erfelijke haaruitval is te wijten aan de gevoeligheid voor het DHT-hormoon. Het hormoon verzwakt de haarzakjes, waardoor nieuwe haargroei niet mogelijk is. Schildklieraandoeningen, bloedarmoede, eiwittekort, chemotherapie en late vitaminewaardes kunnen eveneens haarverlies veroorzaken. De oorzaak kan onderzocht en vastgesteld worden.
Medische aandoeningen die met haarverlies gepaard kunnen gaan zijn schildklierproblemen, alopecia areata en hoofdhuidinfecties. Daarnaast kan haarverlies ook een gevolg zijn van medicijngebruik bij de behandeling van kanker, hoge bloeddruk, reumatische aandoeningen, depressiviteit, hart- en vaatziekten.
Het is normaal om dagelijks tussen de 50 en 100 haren te verliezen. Verlies je dagelijks meer haar, dan kan dat wijzen op overmatig haarverlies.
Over het algemeen geldt dat droog haar maximaal twee keer per week gewassen moet worden, terwijl mensen met vet haar het advies krijgen het haar vaker te wassen. Heb je normaal haar en geen last van droogheid of vettigheid, dan bepaal je zelf hoe vaak je je haar wast. Gebruik altijd een milde, reinigende shampoo en conditioner en spoel het haar na het wassen zorgvuldig uit.
Onderzoek heeft aangetoond dat een tekort aan vitamine D in je lichaam kan leiden tot haaruitval. Om een tekort aan vitamine aan te tonen, is bloedonderzoek nodig. Ook is het zo dat alleen langdurige tekorten van invloed zijn op de haaruitval. Als een tekort wordt aangetoond dan schrijft een arts een supplement voor. Met bloedonderzoek wordt de waarde gecontroleerd.
Langdurige perioden van niet wassen kunnen de hoofdhuid verstoppen. Ook raakt het haar beschadigt en wordt het groeivermogen belemmerd.
Je hoofdhuid en haar krijgen als gevolg van ijzertekort minder zuurstof en voedingsstoffen. Dit maakt het haar droog en zorgt ervoor dat het makkelijker beschadigt en breekt. In ernstige en langdurige gevallen kan dit leiden tot haaruitval.
Wanneer een arts het vermoeden heeft dat de oorzaak van het haarverlies dat je ervaart te wijten is aan een ziekte, vitaminetekort, hormonale onbalans of een infectie kan bloedonderzoek plaatsvinden.
Verschillenden aandoeningen hebben haaruitval tot gevolg. De meest voorkomende zijn schildklieraandoeningen, bloedarmoede, PCOS, psoriasis en seborroïsche dermatitis. Ook erfelijke kaalheid is bij vrouwen vaak de oorzaak van haarverlies.
Haarverlies is niet altijd het gevolg van een ernstige aandoening of een ziekte. Tijdelijke haaruitval komt dikwijls voor en heeft uiteenlopende oorzaken. Als je de oorzaak kent en deze wegneemt of behandelt, herstelt de haargroei zich meestal vanzelf. Het herstel duurt soms meerdere maanden. Komt haaruitval binnen je familie vaker voor? Laat dan onderzoek doen naar je gevoeligheid voor het gen dat erfelijke haaruitval veroorzaakt.