Edwin van Wooning is directeur en oprichter van de Nederlandse Haarstichting. Als ervaringsdeskundige weet hij alles over haar, haaruitval. En is hij met zijn stichting hét orgaan voor mensen met haarproblemen. Edwin heeft in 2012 de Haarstichting opgericht, nadat hij zelf problemen ondervond van dunner wordend haar. Inmiddels heeft hij 5 haartransplantaties ondergaan met verschillende technieken. Waaronder de gepatenteerde HaarStamcel Transplantatie bij Hair Science Clinic.
Impact haaruitval
“Als je op jonge leeftijd te maken krijgt met haaruitval dan kan dat enorme impact hebben”, vertelt Edwin van Wooning. “Er zijn mensen die prima kunnen leven met kale plekken op hun hoofd, maar ik persoonlijk vond het verschrikkelijk. Zeker omdat mijn kaalheid relatief jong begon (als gevolg van erfelijke aanleg), ik was 18 jaar oud.
Ik was er dag en nacht mee bezig, dusdanig dat het mijn dagdagelijkse bezigheden ging beheersen. Zo hield ik o.a. rekening met waar ik ging zitten in de bus of collegezaal, zodat niemand op mijn kalende kruin kon neerkijken. Zwemmen deed ik al een kleine 10 jaar niet meer, terwijl ik daar echt van houd. Omdat mijn haaruitval dan nóg beter zichtbaar was.”
Jonge leeftijd
“In eerste instantie heb ik heel het internet uitgeplozen, naar manieren om de haaruitval tegen te gaan”, gaat Edwin verder. “Ik heb van alles geprobeerd. Van haargroeimiddelen, andere voeding tot speciale kussens. Helaas allemaal zonder succes. Ik heb zelfs een haarwerk overwogen.
Gelukkig bood een haartransplantatie een blijvende oplossing voor mijn haarprobleem. Puur medisch gezien hoefde mijn jonge leeftijd geen ‘issue’ te zijn, als je als persoon verder gezond bent. Wél zijn er – met de kennis van nu – een paar zaken om rekening mee te houden als je een haartransplantatie ondergaat. Bij de aanpak van het haarprobleem adviseer ik vooral óók naar de lange termijn te kijken.”
Donorgebied
“Maar allereerst even terug naar de basis. Erfelijke alopecia (kaalheid) is door een professional vaak gemakkelijk vast te stellen, omdat dit een vast patroon verloopt. De kale plekken (inhammen, kruin) worden veroorzaakt door DHT. Gelukkig bevinden zich op het hoofd ook haarzakjes die niet gevoelig zijn voor dit mannelijke hormoon: de haren aan de achterzijde en zijkanten van het hoofd zijn ongevoelig voor DHT.
Van die immuniteit wordt dankbaar gebruik gemaakt bij een haartransplantatie. Haarzakjes die niet onder invloed staan van DHT worden (deels bij HST) geëxtraheerd en geïmplanteerd op de kale plekken. Omdat ze ongevoelig zijn én blijven zorgen voor nieuwe haargroei.”
Toekomstige haaruitval
“Een mooi resultaat ligt dan in het verschiet. Toch is het belangrijk om te weten dat je ook na de ingreep nog steeds haar kan verliezen, op andere delen van het hoofd. Dit is een heel normaal proces dat voorkomt bij erfelijke kaalheid. Een aanvullende haartransplantatie – zoals in mijn geval – is dan vaak wenselijk. Daarom adviseer ik mensen bij de keuze voor een behandeltechniek zich deskundig te laten informeren door een ervaren arts. Zodat je een goed beeld hebt van de mogelijkheden en hetgeen het beste bij jou past.
Zo voorkom je het risico, dat wanneer kiest voor een specifieke behandeling óf het transplanteren van grote aantallen haarzakjes dat het donorgebied beschadigd en uitgeput raakt. Zoals dat vaak bij FUE gebeurt. Waardoor – als de kaalheid zich verder ontwikkelt – een succesvolle vervolgbehandeling steeds moeizamer wordt.
HaarStamcel Transplantatie
“Of zoals in mijn geval, het resultaat van een eerdere haartransplantatie in Turkije uitliep op een regelrechte mislukking. Hiervoor was een hersteltransplantatie nodig bij Hair Science Clinic, waar ik mijn te scherpe, rechte haarlijn heb laten ‘reconstrueren’ middels de verfijnde HaarStamcel Transplantatie. Het natuurlijke resultaat is waarom veel mensen kiezen voor de HST-methode.
Een bijkomend voordeel, zeker voor jonge mensen, is dat deze techniek het donorgebied veel minder belast. Omdat niet het hele haarzakje geoogst hoeft te worden, om een of meerdere nieuwe haren te doen groeien. De stamcellen die achterblijven, zorgen ervoor dat ook in het donorgebied haar (terug)groeit. Hierdoor blijven toekomstige vervolgbehandelingen mogelijk.
